4x laatste kans in de musea

Mode als gespreksstof

Deze week is definitief je laatste kans voor de expo We need to talk about fashion, die al eens werd verlengd wegens succes. Het Modemuseum Hasselt gaat met zijn bezoekers de conversatie aan over actuele thema’s als duurzaamheid, fast fashion, bodyshaming en uitbuiting. Ook je persoonlijke beleving van mode komt aan bod. Volg je trends op de voet, gebruik je mode om je identiteit uit te drukken, wil je erbij horen of zet je je af tegen de mainstream? Honderd uiteenlopende collectiestukken dienen als gespreksstof: een achttiende-eeuwse geborduurde herenjas, een baljurk uit de roaring twenties, transparante jurken, bontmantels, crop tops… Creaties van spraakmakende ontwerpers als Lanvin, Vivienne Westwood en Alexander McQueen zijn de pronkstukken op de expo.

We need to talk about fashion, tot 24 maart, Modemuseum Hasselt, www.modemuseumhasselt.be

Stillevens van roos tot rog

Stillevens, saai? Niet als James Ensor ze schildert! Toegegeven, het genre zat wat in het slop in de negentiende eeuw. Brave borsten borstelden toen duffe decoratieve doeken waarin ze vooral pronkten met hun vakmanschap. Met dat slaapverwekkend academisme maakte Ensor komaf. Hij experimenteerde met kleuren en compositie dat het een lieve lust was.

Rose, rose, rose à mes yeux. James Ensor en het stilleven in België 1830-1930 is dé expo die je dit voorjaar moet gezien hebben, en zal druk bezocht worden tijdens de paasvakantie. Plan je afspraak met Ensor dus tijdig in. Vijftig stillevens lang zie je hoe hij zich uitleeft. Hij schildert rozen, schelpjes, een rog, er duikt zelfs een masker op. Roze tinten beheersen zijn ongewone kleurenpalet. Schilders als Rik Wouters bewonderden hem ervoor.

Natuurlijk friste Ensor niet op z’n eentje het genre van het stilleven op. De expo belicht ook ten onrechte vergeten vrouwelijke schilders als Alice Ronner en Georgette Meunier en toont je ongewone, sterke beelden van tijdgenoten en opvolgers als Léon Spilliaert, Gustave Van de Woestyne, Jean Brusselmans en René Magritte.

Rose, rose à mes yeux, Mu.ZEE, tot 14 april, Mu.ZEE, Oostende

Binnenkijken in het Stocletpaleis

Iedere architectuurfan droomt ervan om in Brussel het Stocletpaleis te bezoeken. De villa prijkt op de werelderfgoedlijst van de Unesco en heeft een intact bewaard interieur, met in de eetkamer een prachtige fries van niemand minder dan Gustav Klimt. Helaas is dit totaalkunstwerk in privébezit en niet te bezichtigen.

Gelukkig is er in het Museum voor Kunst en Geschiedenis, waar nog tot 14 april een expo loopt over Josef Hoffmann, de visionaire architect van het Stocletpaleis. Op de expo kan je een unieke digitale reconstructie van het paleis bekijken. De uiterst realistische film gidst je door het paleis zoals het eruitzag tussen 1911 en 1918. Je ontdekt het gebouw precies zoals de opdrachtgever, het echtpaar Suzanne Stevens en Adolphe Stoclet, het in gedachten had.

Wat Josef Hoffmann (1870-1956) zo visionair maakte? Daar gaat de expo Josef Hoffmann. In de ban van schoonheid dieper op in. In zijn thuisstad Wenen stond hij aan de wieg van de Wiener Werkstätte, een baanbrekende design- en kunstenwerkplaats die dertig jaar bestond. De filosofie? Weg met de industriële massaproductie; schoonheid, kwaliteit en functionaliteit horen samen te gaan. In het Stocletpaleis stemde hij architectuur, design en kunst op elkaar af. Alles was op maat van de villa gemaakt, van de friezen van Hoffmanns stadsgenoot Klimt tot het eetservies. Het gebouw zag er futuristisch uit toen het in 1911 werd opgeleverd en liep al vooruit op de art deco.

Josef Hoffmann. In de ban van schoonheid, tot 14 april, Museum Kunst en Geschiedenis, Brussel

Laatste reis naar Georgië

In het S.M.A.K Gent eindigt binnenkort de laatste grote expo van Europalia Georgië. Karlo Kacharava: sentimental traveller laat je kennismaken met een fascinerende schilder, dichter en kunstcriticus uit twintigste-eeuws Georgië. In de amper dertig jaar die hij op aarde doorbracht, veroorzaakte Kacharava (1964-1994) een kleine artistieke revolutie. Hij reisde veel en verkende steden als Berlijn, Parijs, Madrid en Moskou, maar bleef bij ons vrij onbekend. Zijn expo in het S.M.A.K. is zelfs zijn allereerste solo-expo in een museum buiten Georgië. Zijn schilderijen en tekeningen baden in een bevreemdende, sprookjesachtige sfeer. Op straat, in een landschap of bij iemand thuis ontrollen zich taferelen waarvan je de betekenis moeilijk kan achterhalen. Menselijke figuren spelen de hoofdrol, maar wie zijn ze, wat doen ze, welke emoties beleven ze?

Karlo Kacharava: sentimental traveller, tot 14 april, S.M.A.K. Gent