Onze 4de etappe over de Streek-GR Hageland : van Kortenaken naar Drieslinter

We trekken verder over het 153 km lange wandelpad welke in een grote lus de Hagelandse zoom verkent.

Vandaag trekken we verder van Kortenaken naar Drieslinter, een tocht van ongeveer 22 km. We steken de Velp over, en wandelen naar Ransberg, 80 m boven de zeespiegel en met een parochiekerk uit 1885 en langs kasteel A Speculo. Het gaat verder door de velden langs verschillende boerderijen en tussen de boomgaarden. Wat later komen we aan de Ijzerenweg, een fietspad in de voormalige spoorwegbedding van lijn 22 tussen Diest en Tienen, geopend in 1878 en tot 1957 gebruikt voor reizigersvervoer. Het deel Tienen - Grimde bleef in bedrijf tot 1988 voor het goederentransport voor de suikerfabriek van Tienen.

De Grote en Kleine Gete die we verderop ontmoeten, vloeien in Budingen samen tot de Gete, die even buiten Halen in de Demer stroomt.Dit riviertje was van in 1525 bevaarbaar tot Tienen en vormde ooit de grens tussen het Prinsbisdom Luik en het hertogdom Brabant. We wandelen ook langs het poortgebouw van de Scholierenhoeve. Dit is al wat rest van de hoeve van de priorij van Scholierendal. De Orde der Scholieren werd gesticht in 1201 en in 1784 door Jozef II van Oostenrijk ontbonden.

We passeren het o zo interessante Zoutleeuw. Het is nu een rustig en sfeervol stadje, maar was ooit een belangrijk handelscentrum dat gewoon 'Leeuw' heette. De naam Zoutleeuw raakte in de 16de eeuw in gebruik, toen de stad als een van de zeven vrije steden van het hertogdom Brabant belasting mocht heffen op zout. Het zout werd over water aangevoerd. Hiervoor had Zoutleeuw lange tijd een haven.

Zoutleeuw wordt ook wel het 'Kunstschrijn van Brabant' genoemd. Het belangrijkste monument is de St.-Leonarduskerk, zowat de enige kerk in België met een nagenoeg intact gebleven laatgotisch interieur. Sinds 1999 staat het op de lijst van van het Werelderfgoed van de Unesco. Van het vroegere begijnhof heeft alleen maar een oude muur de tand des tijds doorstaan.

We kruisen weer een fietspad in een oude bedding, deze keer van de Fruitspoorlijn. In Drieslinter takte lijn 23 af naar Zoutleeuw, Sint-Truiden en Tongeren. Deze Fruitspoorlijn vervoerde voornamelijk fruit naar de diverse stroopfabrieken in de buurt van de stations. Ook deze lijn werd net als lijn 22 geopend in mei 1878 en bleef tot 1957 in gebruik voor reizigersverkeer.

Wat verder kruisen we het schilderachtige dorpje Helen met het mooie St.-Laurentiuskerkje uit de 16de eeuw en sacristie uit de 18de eeuw.

En even verder komen we dan aan in Drieslinter.