Paalkamperen in de Kempen
Een weekendtrip in eigen land? Je wil én fietsen in wondermooie natuur én kamperen op een stilteplek? Dat kan! De Kempen hebben alle ingrediënten voor een tweedaagse waarvan je uitgerust en opgeladen terugkomt. En voor die natuur en dat ongestoord kamperen wordt ook gezorgd.
Er ging wat heen-en-weergemail met fotografe Siska aan vooraf want een nachtje kamperen vraagt enige voorbereiding. Wie zorgt voor de tent? En wie is verantwoordelijk voor de catering op de bivakplaats? Het maakt deel uit van ons Kempense avontuur en de taken worden eerlijk verdeeld. We nemen een tent, matjes, slaapzakken en een bescheiden gasbrander mee. En verder wordt hethaute cuisine: noedelsoepjes, crackers met beleg, dessertkoekjes, een flesje wijn, thee en een stevig waterrantsoen.
Het klinkt groots, maar onze inboedel past precies in de fietstassen op ons stalen ros. Verder is het een kwestie van alles in balans brengen, zo blijkt. We hebben geluk, een aangenaam herfstzonnetje siert de staalblauwe hemel. Dank u wel, Kempense weergoden.
Fietsen langs de Kabouterberg
We starten in Kasterlee waar we onze fietsen oppikken, elektrisch opgeladen en klaar voor het avontuur. ‘Tot aan de lichten rechtdoor en daar zie je het eerste fietsknooppunt en neem je het kleine baantje naar rechts’, geeft de dame van de fietsenwinkel ons nog mee. Vandaag staat er ruim vijftig kilometer op het programma met de bivakzone in Herselt als eindbestemming. Benieuwd…
Een rasechte kampeerder ben ik niet, maar het vooruitzicht om straks zelf voor onze overnachtingsplek te zorgen in een stukje ‘wilde’ Kempen zorgt voor een gezonde dosis adrenaline en nieuwsgierigheid. We rijden over de Kempense Heuvelrug langs het bosrijke gebied Kabouterberg en de Hoge Mouw, een natuurdomein dat zijn naam dankt aan de gelijknamige landduin. Hier komen wandelaars, mountainbikers, joggers en ruiters aan hun trekken, maar vandaag oogt het groene stukje Kempen vreedzaam stil en verlaten. De autosnelweg van vanmorgen lijkt ver weg. Op onze route rijden we langs een eerste Mariakapelletje. Er zouden er nog talrijke volgen, het ene al kleurrijker dan het andere.
Columbus is ook zo begonnen
Na de eerste ochtendkilometers geraken we stilaan gerodeerd en genieten we van het landschap en de rust die het uitstraalt. De focus op het geregel verzwakt zienderogen – een goed teken! – want we missen ons eerste knooppuntbordje. Terugkeren is de boodschap. En dat is deel van het avontuur: even afwijken van het geplande parcours en daar nog hartelijk om kunnen lachen ook.
We bereiken het historisch centrum van Geel en parkeren onze fietsen op het grote marktplein van de stad. Trappen maakt hongerig en we kiezen we voor een stevige lunch.
Even de beentjes strekken ook want die zijn het niet gewend om vanaf het vroege ochtendgloren zo sportief te zijn. Onze elektrische fietsen hebben bekijks. Met de volgeladen fietstassen en de tent op de bagagedrager lijken ze wel het ros van een bescheiden wereldreiziger.
Wereldreizigers die de Kempen exploreren, in ons geval. Columbus is vast ooit ook zo begonnen.
We lijken wereldreizigers met onze volgeladen fietstassen.
De oudste replica van Het Laatste Avondmaal
We fietsen dwars door Malesbroek, een waterrijk natuurgebied langs de Grote Nete, gekend om zijn veengrond en grote en kleinere vijvers. Het is een favoriete broedplaats van tal van hippe vogels, van de tjiftjaf en de grasmus tot het roodborstje en de zwartkop. Even later vervolgen we onze route over hetjaagpad langs het Albertkanaal om dan via Oevel richting Tongerlo te trappen. Op de binnenplaats van zijn befaamde abdij houden we halt voor een rustpauze en een vieruurtje.
In alle stilte bewonderen we de bouwwerken uit lang vervolgen tijden: het Bisschopshuis, de Abdijkerk en de abtstuin met het Da Vincimuseum, waar je de oudste replica van de muurschildering Het Laatste Avondmaal van Leonardo da Vinci kan bewonderen. De Norbertijnenabdij maakt deel uit van een andere fietslus (Op de fiets met helden en heiligen) die je langs religieus erfgoed in de Kempen voert. Maar da’s voor een andere keer. Vanavond lonkt Herselt-city waar we een nachtje paalkamperen.
Vuurkorf des huizes
Via Westerlo bereiken we tegen de vroege avond bivakzone Hertberg-Oost in Herselt, onze logeerplek voor deze nacht. Het is een idyllisch kampeerplaatsje in een grote weide, omgeven door dennen en loofbos. De inrichting is basic maar om die reden bijna één met de omringende natuur. Je kan je tent op het houten platform plaatsen of je kiest een plekje op het gras in een zone van tien meter rond de infopaal. Wij gaan voor optie twee, the real thing. Toegegeven, het duurt een poos voor onze tent overeind staat maar àls dat gebeurd is, genieten we volop van het vredige uitzicht.
Een kikker komt even gedag zeggen, maar verder is hier niets of niemand. Ons diner plannen we aan de gezellige zithoek gemaakt van boomstammen, rond de vuurkorf des huizes. Opdracht één: light that fire. Brandhout-op-maat vinden we in een stockageplaats onder een afdakje. Een fijn welkomstgeschenk.
Noedelsoepje
Het kampvuur brandt, nu het gasbrandertje nog. In afwachting van kokend water voor ons noedelsoepje starten we alvast met een appetizer. Crackers met smeerkaas. Geen sterrenkeuken maar ze smaken.
Wanneer ons soepje ook klaar is, klinken we op het eerste deel van onze noeste fietstocht, op het feit dat onze tent naar behoren opgesteld staat én op de Kempen als nobele gastheer. Het vuur brandend houden blijkt een voltijdse activiteit waarbij we elkaar met plezier aflossen.
Soms kan het leven simpel en toch heel mooi zijn. Niet al te laat kruipen we onder de wol – slaapzak in dit geval – en vallen onder een Kempense sterrenhemel in een diepe slaap.
Ons kampvuur brand, maar het zo houden is een voltijdse activiteit.
Zorgzame buurman
’s Ochtends wekt de zon ons al vrij vroeg. Het licht op de wei is wondermooi. Vogeltjes tsjilpen ons goeiemorgen. Geen warme douche in het aanbod deze keer maar wel verfrissend water uit de watercontainer op het domein. We maken terug wat vuur voor de gezelligheid en een naburige boer komt even polsen of alles in orde is.
Het ontbijtbuffet is snel klaar. Thee en – euh - crackers met smeerkaas. En ze blijven smaken, jawel. Het afbreken van de tent verloopt een stuk sneller dan het opstellen ervan en rond negen uur vertrekken we gepakt en gezakt voor ons tweede fietsdagje.
De Stille Kempen
We rijden over de groene paden in Westmeerbeek en Zonderschot en het lijkt of de Stille Kempen vandaag nog stiller zijn dan de dag voordien. Wel kampen we vandaag met een felle tegenwind, waardoor we onze elektrische batterij een tikje meer inschakelen. Met alle gevolgen vandien.
Tegen de middag loopt de batterij onherroepelijk op zijn einde en maken we noodgedwongen een omweg langs CC Zwaneberg, het cultureel centrum van Heist-op-den-Berg. Daar kunnen onze fietsen rustig extra energie bijtanken. Wij maken van de gelegenheid gebruik om in theatercafé Het 3de Bedrijf evenzeer – culinair dan wel - bij te tanken. Onze teller staat ondertussen op 75 kilometer en onze niet-professionele fietsbeentjes beginnen dat te voelen. Pauze dus.
Rol in de film Pallieter
Onze route loopt verder via Itegem naar Herenthout waar we taverne ’t Schipke aan de Nete voorbij rijden. Deze herberg werd al in 1900 uitgebaat door het echtpaar Vervloet en groeide uit tot een vaste Kempense culinaire waarde, met als voorlopig hoogtepunt een rol in de film Pallieter naar de roman van Felix Timmermans.
En er is nog meer aanbod. We fietsen door de mooie de Merodebossen in Herenthout, passeren Bouwel en rijden over het Albertkanaal via Grobbendonk en Vorselaar verder langs de Kleine Nete.
Het groen van de natuur en het blauw van het water wisselen elkaar naadloos af en vloeien vaak zusterlijk samen tot een feeëriek landschap. Eentje waar wij al twee dagen doorheen fietsen, eentje dat niet ver van huis is en toch alles in petto heeft om als weekendbestemming cum laude te slagen.
Herentals lonkt en we hebben ruim 120 kilometer in de benen. 120 Kempense kilometers om met een grote glimlach aan terug te denken. Maar eerst: waar zijn die masseurs?
Na 120 kilometer kunnen onze ongetrainde benen wel een massage gebruiken.
Uitgetest
Gasbrander
De Primus Mimer Stove is een eenvoudige, flexibele en lichte gasbrander met stabiele pandragers en een handige Piezo-ontsteking.
Ideaal voor kampeerders.
Dit vonden wij: licht, makkelijk ontvlambaar en toch veilig.
www.primusshop.nl
Tent
De Coleman Darwin 3 tent is een driepersoonstent met een kleine voortent en een binnentent waar drie personen naast elkaar kunnen slapen (hoogte: 1,20 meter). De tent is voorzien van een ingenaaid grondzeil en heeft flexibele tentstokken.
Dit vonden wij: ruim genoeg voor twee, net iets te eng voor drie personen.
www.coleman.com
Hoofdlampjes
Ook de hoofdlampjes zijn van Coleman (Multicolor LED) en hebben vijf standen waarmee je niet alleen de lichtsterkte maar ook de lichtkleur bepaalt. De lamp heeft een maximaal bereik van ongeveer 75 meter en kan maximum 22 uur meegaan op drie AAA-batterijen.
Dit vonden wij: een must voor elke kampeerder, de verschillende standen zorgen voor licht op maat.
www.coleman.com
Tekst Sandra Genijn - Foto’s Siska Vandecasteele
Dit artikel is verschenen in juni 2016.
Eten
- Mie Maan: fietsvriendelijke herberg in het provinciedomein Hertberg. Op de kaart staan ambachtelijk bereide gerechten en 50 Belgische bieren op fles.
Diestsebaan 28, Herselt (nabij knooppunt 88). www.miemaan.be - Het 3de Bedrijf: brasserie en theatercafé met ruim terras, vlakbij fietsoplaadpunten.
Bergstraat z/n, Heist-op-den-Berg (nabij knooppunt 93). www.het3debedrijf.be - ’t Schipke aan de Nete: idyllische herberg aan de Nete met grote en kleine kaart.
Niemandshoek 12, Herenthout (nabij knooppunt 33). www.schipkeaandenete.be - De Bouwelhoeve: proef het huisbereide ijs of geniet van een kleine snack op het tuinterras.
Stationslei 42, Bouwel (nabij knooppunt 46). www.bouwelhoeve.be
Kamperen
Volop genieten van natuur, stilte en rust met enkel basiscomfort? Paalkamperen betekent legaal overnachten in je trekkerstent op een afgelegen stilteplek in de natuur, met als basisvoorzieningen enkel een grasveldje en een waterpomp. Geschikt voor individuele kampeerders, een klein groepje vrienden of een kleine familie, niet voor grotere groepen. Ons land telt momenteel bivakzones, waarvan vijf in de Antwerpse Kempen. De twee meest recente zijn:
- Bivakzone Olens Broek in Herentals: De bivakzone ligt middenin in een natuurgebied, vlakbij de Kleine Nete. Ze is uitgerust met een waterpomp, een houten platform en een zithoek rond een vuurkorf.
- Pasar logeerde in bivakzone Hertberg-Oost in Herselt. Deze bivakzone ligt enkele kilometers ten noorden van de abdij van Averbode. Er is een tentplatform, een zithoek met vuurkorf, een stockageplaats voor hout en een watercontainer (geen drinkwater).
Toerisme Provincie Antwerpen heeft meerdaagse wandel- en fietstochten uitgestippeld die de bivakzones linkt.
www.bivakzone.be
Doen
- Norbertijnenabdij van Tongerlo: imposant historisch erfgoed, kies een bankje op de binnenkoer en geniet van de rust. Abdijstraat 40, Tongerlo. www.tongerlo.org
- Toeristentoren Herentals: houten uitkijktoren met een fenomenaal uitzicht. www.toeristentoren.be