Wandelen in het Müllerthal
Volgens de legende ligt in de Teufelsscharte een schat verborgen, die wordt bewaakt door een zwarte hond met fonkelende ogen. De viervoeter zou in waarheid een betoverde graaf zijn, die zijn ziel aan de duivel had beloofd, in ruil voor een forse lading goud en zilver. Om de betovering te verbreken, moet een kind een gewijde rozenkrans in de kloof werpen.
Tekst Erik Van de Perre
Dergelijke verhalen en legenden kom je op vele plaatsen in het Müllerthal tegen, dat omwille van zijn spectaculaire rotsen en wilde kloven ook wel ‘Luxemburgs Klein Zwitserland’ wordt genoemd. Om deze unieke landschappen te beschermen, werd in 2016 het Natuur- en Geopark Mëllerdall in het leven geroepen, dat sinds 2022 deel uitmaakt van het internationale netwerk van UNESCO Global Geoparks. Het 256 vierkante kilometer grote gebied herbergt een heuse geologische ‘schatkist’, gekenmerkt door een immense diversiteit.
De Teufelsscharte of Wollefsschlucht is een van de bekendste natuurmonumenten van het Müllerthal. Loodrechte zandsteenrotsen verrijzen hier tot een hoogte van wel vijftig meter. De kloof ontstond doordat reusachtige blokken Luxemburgse zandsteen van het zandsteenplateau afbraken en in het dal omlaag donderden.
Niet minder indrukwekkend zijn de rotsformaties in het dal van de Wanterbaach, bij Berdorf. Beroemd zijn vooral de Siweschlëff of ‘zeven kloven’, een verzameling imposante rotstorens, gescheiden door zeven nauwe kloven, sommige tot twintig meter diep en amper dertig centimeter breed.
Enkele van de meest tot de verbeelding sprekende rotsformaties zijn echter niet het werk van de natuur, maar van de mens. Geheimzinnige grotten zoals de Huel Lee of ‘holle rots’ bij Berdorf zijn namelijk een product van de eeuwenlange molensteenwinning.
Andere pareltjes zijn door het water ontstaan. Denk maar aan de Schéissendëmpel of Schiessentümpel. Deze kleine, maar schilderachtige waterval van de Schwarze Enz groeide samen met de zandstenen brug van 1879 uit tot een icoon van het Müllerthal.
Een echte curiositeit is de Kallektuffquell, een bron in de vallei van de Schwarze Enz. Kristalhelder, kalkhoudend water stroomt hier over een rotspunt in een bassin en vormt daarbij kalktuf. De kleuren van het water en de rotsen zijn indrukwekkend, net als de diversiteit van de mossen.
Al deze en nog veel meer natuurpareltjes ontdek je tijdens een wandeling op een van de vele goed gemarkeerde paden van het Natuur- en Geopark Mëllerdal. Geoloog Erik Van de Perre probeerde er vier uit en vertelt je het verhaal dat de stenen vertellen in Pasar Wandelen van mei 2023.
