4 gevierde kunstenaars
Wie overleed 50 jaar geleden? Welk meesterwerk vierde zijn 150ste verjaardag? Waar kan je eenmalig het bijna volledige oeuvre van een groot kunstenaar zien? Pasar-reporter Gert Corremans selecteert 4 bijzondere expo’s in de buurlanden.
Parijs: Picasso
In 1973 overleed Pablo Picasso. De vijftigste sterfdag van de Spaans-Franse kunstenaar wordt dit jaar gevierd met meer dan vijftig expo’s wereldwijd, waarvan de helft in Spanje en Frankrijk. Het feestjaar doet de vier Spaanse steden aan waar Picasso zijn jeugd doorbracht (Málaga, A Coruña, Barcelona, Madrid) en strijkt ook neer in de Provence, waar hij zijn oude dag sleet. Maar het was uiteraard in Parijs dat Picasso zich ontpopte tot de grote vernieuwer van de schilderkunst. Het Musée Picasso pakt meteen uit met twee expo’s. Faith Ringold herinterpreteert de moderne kunstgeschiedenis door een Afro-Amerikaanse, feministische bril en laat haar werken in dialoog gaan met de Parijse kunstscène van Montmartre in de vroege 20ste eeuw (31 januari tot 2 juli). Voor Celébration Picasso (7 maart tot 27 augustus) richt de Britse stylist Paul Smith de vaste collectie opnieuw in. Hij combineert de topstukken van het museum met hedendaagse kunstwerken en biedt je een nieuwe, kleurrijke kijk op de meester van het kubisme.
31 januari tot 2 juli en 7 maart tot 27 augustus, Musée Picasso, Parijs.
https://www.museepicassoparis.fr/en
Amsterdam: Vermeer
Dit voorjaar passen we Amsterdam van Kris De Bruyne tijdelijk aan: ‘Je kan er naar Vermeer gaan kijken, dat zou je eigenlijk wel eens moeten doen.’ Johannes Vermeer (1632-1675) liet slechts 37 schilderijen na. Stuk voor stuk meesterwerken die musea slechts zelden uitlenen, maar toch presteert het Rijksmuseum het om maar liefst 28 Vermeers te verenigen op een grote, waarschijnlijk eenmalige overzichtsexpo. Boek dus tijdig je ticket als je Het Meisje met de parel, Het Melkmeisje, De Kantwerkster en andere huiselijke portretten die in ons collectief geheugen gegrift zijn, samen wil bewonderen. Dankzij deze expo wordt de grootste collectie Vermeer ooit de tijdelijke buur van de grootste collectie Van Gogh. Je hoeft dus slechts het plein over te steken naar het Van Gogh Museum om ook de oorspronkelijke tip van Kris De Bruyne op te volgen.
10 februari tot 4 juni, Rijksmuseum, Amsterdam.
https://www.rijksmuseum.nl/nl/zien-en-doen/tentoonstellingen/vermeer
Laren: Kees van Dongen
Vieren dit jaar ook een artistieke verjaardag in Nederland: de tekenaar Escher in Den Haag (125 jaar) en de kunstbeweging Cobra in Amstelveen (75 jaar). In het Singer Museum in Laren ontdek je de belangrijkste Nederlandse schilder waarvan je waarschijnlijk nauwelijks werken kent. ‘Let maar op, ik ga beroemd worden’, zei de piepjonge Kees van Dongen uit Delfshaven, en hij trok naar Parijs. Daar maakte hij de juiste vrienden en tegen 1905 nodigde Picasso hem uit om een atelier te betrekken in het Bâteau-Lavoir, een oude pianofabriek en creatieve werkplaats in Montmartre. Samen met Modigliani, Matisse en Braque zouden ze er de modernistische schilderkunst uitvinden. De expo in Laren toont bruiklenen uit binnen- en buitenland en reconstrueert de weg naar succes van van Dongen in Parijs. Hij hoorde zoals Matisse bij de fauvisten en schilderde vaak naakten of vrouwenportretten in felle kleuren. Een van die portretten, Het Blauwe Hoedje, is een publiekslieveling in de collectie van het Singer Museum.
Tot 7 mei, Singer Museum, Laren
Potsdam (Berlijn): Monet
Museum Barberini zet Claude Monet in het zonnetje. Dat mag je letterlijk opvatten: op de expo The Sun: source of light in art schittert de zon in al haar artistieke gedaantes. Je krijgt schilderijen, prenten en sculpturen te zien, die de zon vieren als ster van de kunsten, van de oudheid tot de hedendaagse kunst. Grote meesters als Rubens, Turner en Caspar David Friedrich zijn op de afspraak, maar het startpunt van de expo is Monets Impression, soleil levant. Op 13 november 1872 schilderde Monet vanuit zijn hotelkamer in Le Havre de zon die in de haven door de nevel priemde. Toen het doek tentoongesteld werd, bespotte een criticus de schilderstijl van Monet en zijn vrienden als ‘impressionisme.’ De naam bleef kleven, maar het schilderij werd vergeten en pas vijftig jaar later opnieuw aan het publiek getoond. Museum Barberini bezit een indrukwekkende collectie impressionistische schilderkunst, net als het Musée Marmottan in Parijs, waar de expo eerder al liep. Monet zelf vond zijn inmiddels wereldberoemde zonsopgang hooguit een geslaagd tussendoortje. Onderzoekers dateerden het schilderij aan de hand van getijdentafels en oude weerberichten.
25 februari tot 11 juni, Museum Barberini, Potsdam (Berlijn)
https://www.museum-barberini.de/en/ausstellungen/9493/the-sun-source-of-light-in-art