5 zomerse expotips
Voorbijdrijvende wolken, rookwaren en rijtuigen of verre continenten in de jaren 1930? Pasar-reporter Gert Corremans selecteert vijf zomerexpo’s die de wereld op een wonderlijke manier in beeld brengen.
Mens, mutant of alien?
Livin’ things, de eerste expo van Huma Bhabha, is op maat van M Leuven gemaakt. Bizarre karakters overrompelen de museumzalen. Ze prijken op expressieve, kleurrijke tekeningen of poseren als grillige, verontrustende sculpturen. Wie zijn deze wezens? Mensen, dieren, aliens, mutanten? Afrikaanse totems, mythologische goden, monsters uit horror- en sciencefictionfilms? Of misschien wel innerlijke demonen?
De internationaal gevierde Amerikaans-Pakistaanse kunstenaar laat je de invuloefening zelf maken. Haar karakters hebben geen nationaliteit, gender of identiteit, zegt ze. Ze hinten op thema’s als kolonialisme, oorlog, ontheemding en ecologisch onheil, maar je kan ze niet duidelijk situeren. Juist daarom roepen ze sterke emoties op.
Tot 29 oktober, M Leuven, Vanderkelenstraat 28, Leuven
Luisteren naar de wolken
Het graf van schrijver Emile Verhaeren in Sint-Amands kijkt uit op de breedste Scheldebocht. Zijn kleine museum in het dorp wijdt zijn nieuwe expo aan de wolken die je in het weidse rivierlandschap zo mooi kan zien voorbijdrijven. ‘Kijk! De wolken!’, juichen een twintigtal beeldende kunstenaars, van Emile Claus en Raoul De Keyser tot Marie-Jo Lafontaine, Koen Broucke en Isabel Devos. Ze schilderen en fotograferen de rust, hoop, angst of dreiging die van de hemel kan uitgaan, of ze proberen pluizige wolkenvormen te vatten in sculpturen en installaties. Op de expo kan je ook luisteren naar de wolken. Wereldberoemde dichters als Baudelaire, Szymborska en Verhaeren zelf zorgen voor de wolkige verzen.
Tot 8 oktober, Emile Verhaerenmuseum, Emile Verhaerenstraat 71, Sint-Amands
Ronkend en rokend
Roken is niet meer van deze tijd, maar dat doet geen afbreuk aan de waarde van het Nationaal Tabaksmuseum in Wervik. De collectie vertelt spannende smokkel- en grensverhalen en stalt tabaksreclameborden, pijpen en rookwaren uit die je puur voor de kunst en de vormgeving kan bekijken. Maar dé reden om eindelijk eens binnen te springen in dit mooie museum is de tijdelijke expo Smokebility van graficus en illustrator Ever Meulen. Waarschijnlijk ken je zijn dynamische, humoristische tekeningen van het weekblad Humo, waarop hij zijn stempel drukte tot in de jaren 1990. Ever Meulen houdt van ronkende bolides, zwierige dames, stijlvolle heren en een flinke scheut rock ‘n’ roll, maar in zijn werk komen ook veel sigaretten, sigaren en pijpen voor. Voor Smokebility selecteerde hij honderd tekeningen die mobiliteit en roken combineren. Je ziet de tekenaar zelf geregeld opduiken met een pijp, maar in het echte leven is hij gestopt met roken.
Tot 5 november, Nationaal Tabaksmuseum, Koestraat 63, Wervik
Simenon als fotoreporter
Schrijver Georges Simenon gedroeg zich van 1931 tot 1935 zoals de stripheld Kuifje. Hij reisde de wereld rond, bracht verslag uit in grote reportages en verwerkte zijn ervaringen in romans. Wat de wereld van toen helemaal tot leven wekt, zijn de duizenden foto’s die hij maakte. Foto’s van hoge kwaliteit, die een fascinerend tijdsbeeld schetsen van volkswijken en vissershavens, van Europese grootsteden en Afrikaanse natuurvolkeren.
De expo Simenon, beelden van een wereld in crisis in Luik leert je dat de wereld in de vroege jaren 1930 woelige tijden beleefde. De Grote Depressie zinderde nog na en het nazisme was al aan zijn onstuitbare opmars begonnen. Simenon ging als een onvervaarde reiziger en fotograaf op zoek naar wat hij ‘de naakte mens’ noemde: mensen zoals ze in hun essentie zijn, zonder rang, ras of nationaliteit, in hun dagelijkse zoektocht naar geluk en vrede.
Tot 27 augustus, Museum Grand Curtius, Féronstrée 136, Luik
Zinderende zomerkunst
Anna Boch, een impressionistische reis, de nieuwe expo in Mu.ZEE, zet een spilfiguur in de Belgische kunstgeschiedenis in het zonnetje. Anna Boch (1848-1936) had een piekfijne, vooruitstrevende smaak als kunstverzamelaar én genoeg geld om een trendsettende collectie aan te leggen, want haar vader had de keramiekfabriek Royal Boch in La Louvière opgericht. Bovendien schilderde ze zelf, en dat deed ze zeker niet onverdienstelijk. In haar tijd genoot ze internationale waardering. Is ze als kunstenares ten onrechte naar de achtergrond gegleden? Waarschijnlijk wel. Ze schilderde de vertrouwde impressionistische thema’s: de natuur, de zee, het platteland, zomerse taferelen in de tuin. Maar het impressionisme draaide om het licht, en dat kon Anna Boch laten zinderen zoals de grootste meesters. In Mu.ZEE krijgen haar schilderijen een plaats tussen werken van de beroemde kunstenaars die ze verzamelde, onder wie Ensor, Van Gogh, Signac, Gauguin en Van Rysselberghe. De expo belooft een van de hoogtepunten van dit cultuurjaar te worden.
1 juli tot 5 november, MuZEE, Romestraat 11, Oostende
