Pasar actief: suppen

De uitleg is kort en meteen in het diepe springen –  figuurlijk – is toch de beste manier om te leren suppen. Ik draag een short en T-shirt, krijg een zwemvest aan en hop: Benny laat mijn bord te water.

Ik ga erop zitten, op mijn knieën. Als Benny naast mij verschijnt, is het tijd om rechtop te staan. Voorzichtig. Trillerig. Peddel neer, voeten breed op het surfbord, peddel meteen in het water.

Eureka, ik sta! ‘Ik kan het!’, denk ik trots. ‘Binnenkort komt mijn grootmoeder ook suppen’, vertelt Benny. ‘Ze is bijna negentig.’ Kuch.

Ik meet me een stoerdere blik aan en peddel rechts, rechts, links, links. Na een halfuurtje voel ik mijn verkrampte voeten relaxen en ben ik helemaal weg met het peddelen en sturen. Ik kan zelfs naar de kant voor de fotografe. Even draaien? Geen probleem. De angst om in de rivier te vallen ebt weg.

In het centrum van Mechelen wordt er vanop terrasjes enthousiast naar ons gezwaaid. Door kinderen én volwassenen. ‘Mensen worden altijd blij als ze ons zien’, zegt Benny.

Er komt een toeristenbootje aan en dus moeten we naar de kant. Op onze knieën: zo staan we stabieler voor de golven. De toeristen nemen gretig foto’s van ons.  Ik geniet van Mechelen vanuit dit nieuwe perspectief: eerst groene oevers, dan de Vismarkt, de Sint-Romboutstoren, de bruggen waar je anders overheen loopt.

En nu we het over die bruggen hebben…  Plots komen we aan een wel heel laag exemplaar. ‘Hier moeten we op onze buik’, deelt Benny mee. Qué? Eerst weer op de knieën, nog even richten onder het smalle bruggetje en dan op de buik, onder de brug. Gelukt! Een paar keer voel ik me nog wiebelen, maar SUP-borden zijn zo breed dat je eigenlijk al gekke dingen moet doen om in het water te vallen.

Ook het peddelen is niet zo vermoeiend als ik dacht. Ik bel na afloop naar een collega: ‘Perfect als teambuilding!’ en naar een vriendin stuur ik een foto van mezelf op het bord: ‘Dat gaan we eens samen doen.’ Want als ik het kan en Benny’s negentigjarige oma ook, dan kan écht iedereen het.

Ideaal als je houdt van…

… sporten waarvoor je niet vooraf hoeft te trainen. Groot en klein, oud en jong: suppen is een ideale work-out voor iedereen. Je beenspieren moeten constant werken om je evenwicht te bewaren op het bord, met je armen ben je voortdurend aan het peddelen, dus is het een training voor je hele lijf. Maar het fijne is: dat merk je nauwelijks. Omdat het zo leuk is, omdat je omgeving mooi is, omdat mensen blij naar je zwaaien…

Niet doen als…

… je bang bent voor water. Niet dat je erin zal vallen – die kans is zeer klein – maar de angst voor water kan je volledig verlammen. Er wordt intussen zelfs al een soort combinatiesport georganiseerd: SUP-yoga. Daarbij doet je SUP-bord dienst als yogamat en de houdingen die je aanneemt, worden nog intensiever omdat je tegelijk je evenwicht moet bewaren op het bord.

Waar kan je suppen?

Suppen kan in heel wat steden. In Mechelen (www.sup-school.com) en Gent (icaruskitesurfshop.be) kan je dagelijks suptours maken door de binnenstad, dicht bij Brugge sup je in Sint-Pieters bij Domein Aan de Plas (www.aandeplas.be). Bijna alle aanbieders hebben verschillende formules. Met een groep vrienden, met collega’s na het werk of tijdens een teambuilding, of romantisch met z’n tweetjes.

Gevorderden wagen zich op een SUP-bord op de Noordzee. Daarvoor kan je terecht bij de verschillende strandclubs aan zee (www.dekust.be). Heb je een meer of kanaal in je buurt en wil je daar met een groep op suppen?  Ook dat is mogelijk: Surfers Paradise, een surfclub in Knokke-Heist, stuurt een instructeur en alle materiaal naar je toe (surfersparadise.be/surf-sup-center).

De roots van het moderne suppen liggen in Hawaï: surfleraren stonden in de jaren veertig met een peddel rechtop om hun leerlingen én de aankomende golven beter te zien. Maar het werd al snel populair bij andere surfers: met de peddel konden ze verder de oceaan op voor andere surfplekjes of betere golven.