'Zoek het niet te ver, het ligt kortbij'
Corona heeft ons niet alleen op een andere manier doen denken, ook onze beleving van activiteiten is mee veranderd het afgelopen jaar. We geven graag op regelmatige basis een inspirerend Corona-verhaal van een vrijwilliger of een deelnemer op een Pasar-activiteit.
Deze week delen we het verhaal van Jos Hermans van Pasar Alken.
Pasar Alken is ook gestopt met het organiseren van groepsactiviteiten sinds de eerste lock-down. Ook het wandelweekend van 2020 in september hebben we al in juni 2020 geannuleerd, dit in samenspraak met het hotel 'Berg en Dal' in Epen (NL), dit zonder kosten. Noot: in Nederland was nog alles open, wel moest je verspreid aan tafel gaan, mocht slechts 1 persoon op het toilet gaan, enz, enz. De groepsgeest zou daardoor ook te niet gaan. Vandaar mijn beslissing.
Op 20 september hebben we toch nog een fietstocht gedaan met een kleine groep (15 dln / 9 L / 6 NL) naar Diepenbeek. Alle deelnemers hadden een mondmasker mee of droegen dit. Deelnamebedrag moest men laten zien en dan in een houten doosje werpen. Teruggave enkel als het niet anders kon. Onderweg zijn we 2x gestopt (Diepenbeek centrum op een terras in open lucht, 2de stop Keyzelcreempke (afhaal en buiten gebruiken).
Op 18 oktober hebben we nog toch nog de Beemdwandeling gedaan in Wellen (15 dln / 11 L / 4 NL). Inschrijven met de nodige afstand onderling, deelnamebedrag contant in doosje ontvangen, indien gewenst mondmasker dragen, stopplaats in open natuur, geen koffie en wafel, wel eigen drank of koek (pic-nic tafels en vuilbak waren aanwezig).
26 December: De jaarlijkse kerststallentocht geannuleerd, maar aangezien de kerststalletjes toch opgesteld werden, hebben we onze leden verwittigd dat ze in eigen bubbel toch de wandeling konden doen.
Ons ledenfeest in januari (GEANNULEERD)
Verder geen bestuursvergaderingen meer gehouden sinds de eerste lock-down.
Heb nog enig contact met sommige leden, familie, medewerkers VB en kennissen via WhatsApp of telefoon. Heb via WhatsApp een groep opgestart 'Vrienden van Pasar Alken', maar dat draait nog maar met enkele personen.
Voor mij persoonlijk ben ik zeer voorzichtig met contacten, afstand houden en nuchter nadenken over welke mogelijke gevaren je loopt. Deur openen met je elleboog of vastnemen hoger of lager dan normaal. Mondmasker dragen in winkels (verplicht). Mijden van drukke plaatsen, tijdens het wandelen op enge wandelpaden, tegenliggers kruisen met de rug naar ze toe gekeerd. Kom nog bij mijn broer aan huis en bij mijn dochter en kleinzoon (ook aan huis). Ga, bij droog en liefst zonnig weer, al eens alleen, (soms 2) wandelen of fietsen. Is het slecht weer dan komt het alleen zijn naar boven, geen babbeltje met koffie en taart of een drankje. Bij mijn zoon en kleindochters ben ik nog maar 2x geweest, omdat ik iets wou brengen.
Verder nog wat klussen, computer en TV kijken (gelukkig is het opnieuw koers).
Het is mooi wat er allemaal gedaan wordt om de groepsgeest van Pasar bijeen te houden, maar wat levert het ons, als afdeling nog op. Ik zie onze rekeningen enkel maar dalen. Men vraagt veel inzet, veel nieuwigheden (webinars), gratis ter beschikking stellen van wandelingen, fietstochten, enz......). Zijn wij als vrijwilliger straks niet het slachtoffer.
Neem nu ons (opnieuw gepland) wandelweekend in september 2021: Prijsaanvraag, offerte en optie nemen op aantal kamers, uitwerken wandelingen en informatie vergaren over de streek, de toeristische bezienswaardigheden, contacten met eventuele eet- of drankgelegenheden tijdens een wandeling, enz.... Zonder nog te spreken van ter plaatse te gaan voor persoonlijk contact, wandelingen verkennen, enz ....). Is dit weer voor niks, de goesting begint eruit te gaan en daarbij sta je er dikwijls er alleen voor.
Hopelijk komt er vlug een einde aan deze angstige onzekerheid, al vrees ik dat het nog vele jaren zal nazinderen bij veel mensen.
Het enige pluspunt is dat mensen hun eigen streek leren ontdekken en hoe mooi en rustgevend deze is. Zoek het niet te ver, het ligt kortbij.