‘Pak Je Tijd Bubbelen’: Verrassend anders en toch leuk.

Corona heeft ons niet alleen op een andere manier doen denken, ook onze beleving van activiteiten is mee veranderd het afgelopen jaar. We geven graag op regelmatige basis een inspirerend Corona-verhaal van een vrijwilliger of een deelnemer op een Pasar-activiteit.

Deze week delen we het verhaal van Toon Duisters, afdelingsvoorzitter van Pasar Hamont-Achel. 

Hoe heb jij het afgelopen jaar ervaren? ​Is je leven veranderd? Zo ja, in welke zin? 

Zoals van iedereen het leven veranderd is, is mijn leven ook veranderd. Aan de ene kant is het gemakkelijker geworden maar anderzijds ook moeilijker. Gemakkelijker omdat mijn netto vrije tijd groter geworden is tov. mijn ‘tarra’ vrije tijd. Samen bepalen ze mijn maximum toegelaten vrije tijd. De tijd welke ik vroeger aan Pasar spendeerde werd plots ook netto vrije tijd.  Moeilijker, omdat je organisatietools plots wegvallen en vervangen worden door nieuwe en toen nog onbekende mogelijkheden zoals Zoom, webinars, online vergaderen enz....

Is het leven van de mensen rondom jou hard veranderd? 

Dat vind ik wel. En de mensen reageren ook allemaal anders al naargelang ze welk nieuws wanneer gehoord hebben. Sommigen zijn extreem angstig geworden. Anderen gedragen zich plots minder verantwoordelijk dan we gewend waren van hen. Sommigen staan te springen om weer iets in groep te kunnen doen terwijl er ook zijn die over alles en nog wat twijfelen, en er soms bizarre ideeën op na houden. En iedereen zijn mening is de juiste (zoals ons land ongeveer 11.000.000 virologen telt).

Welke corona-proof activiteit heb jij georganiseerd of gevolgd? 

Pasar Hamont-Achel organiseerde in een periode van 8 weken 12 Pakje Tijd-wandelingen, 2 kerstwandelingen en 2 Nieuwjaars wandelingen. Dit waren telkens wandelingen, uitgezet volgens het wandelknooppuntprincipe volgens de knooppunten van de knooppuntenkaart ‘De Groote Heide’. Elke wandeling stond 1 week op onze website en de deelnemers konden de nummertjes van de route overschrijven of downloaden. Daarbij was er ook voor de deelnemers een invulblad voorzien. Door dit blad in te vullen en te posten in de Pasarbox op de route konden de deelnemers een prijs winnen. Dit was volledig corona-proof gezien iedereen in zijn eigen bubbel en op een eigen gekozen vertrekuur op eender welke plaats kon instappen in de wandeling. Al hadden we wel enkele startpunten aangegeven.

Vond je het wel eens fijn om onder andere omstandigheden iets te organiseren of zelf te doen? 

Onze afdeling is het gewend om activiteiten te organiseren waarbij iedereen vrij kan instappen (zonder vast beginuur). Het grote verschil was nu ook dat er geen inschrijvingsmoment was waarbij je de deelnemers niet zag. Tot nog toe werd dit principe enkel op 1-dagsactiviteiten toegepast. Nu lieten we de activiteit een week lang doorgaan.

Wat waren de voordelen/nadelen tov. groepsactiviteiten? 

Het grote voordeel van een wandeling/fietstocht niet in groep te doen is dat de veiligheid verhoogt (én coronaveiligheid). Nog een voordeel van dit systeem is dat je meer mensen buiten Pasar aanspreekt die zo ook de weg naar Pasar hebben gevonden. Nadelig was dan weer dat je niemand persoonlijk kon aanspreken. Alhoewel dit deels opgelost werd door de voorgestelde wandeling tegendraads te lopen zodat je je ‘bekende’ deelnemers toch tegenkwam. Maar dit was ook maar één momentopname tijdens een ganse week. Een groepsactiviteit is op zich dan weer gezelliger en creëert misschien meer een groepsgeest waarbij wij als bestuur ons al dikwijls afgevraagd hebben of die groepsgeest wel een toegevoegde waarde is. Als het een hechte groep wordt, is het mijn ondervinding dat het al gauw een besloten groep wordt waar je echt moet inbreken om mee te kunnen doen.

Hoe werd het aangepakt?  

De wandelkaart ‘De Groote Heide’ kwam einde oktober uit. Het wandelknooppuntennetwerk was gloedje nieuw. Gezien het nogal veel in de plaatselijke media kwam en dus ook veel aandacht kreeg bij de lokale bevolking was het gewoon zaak om er iets mee te doen. Uitgangspunten waren: Geen begin- of einduur en het mag nergens gezellig zijn zodat de mensen anders (met teveel) gaan samenkomen. De wandelingen spreiden leek ons ook goed om de deelnemers ook in tijd te spreiden. Daarbij zochten we een registratiemiddel om toch ongeveer een beeld te krijgen van het aantal deelnemers. We hebben contact gezocht met Unizo waarvan de leden ons een 80-tal prijzen schonken voor de eindtombola. Ze konden dus enkel winnen door zich te registreren.

Om de prijzen uit te delen op het laatst zochten we contact met het VVV om als afhaalpunt te dienen. Zij waren toch corona-proof ingesteld.
Vervolgens werden er elke week 2 wandelingen volgens de knooppunten uitgestippeld. Gezien onze gemeente uit twee deelgemeenten bestaat was het een week in Hamont een lange wandeling van ong 12 km en een kort van ong 7 km in Achel. De week erop veranderde dit. Op het traject van iedere wandeling stond een Pasarpostbus waarin het deelnemingsformulier kon gepost worden. Op het einde van de week werden deze stroken verzameld  en ging de box naar de route van de volgende week.

Om deel te nemen werden op vrijdagavond, na 20.00 uur, de nummers van de nieuwe routes per nieuwsbrief verstuurd. In de plaatselijke huis aan huisbladen, op enkele regionale radio’s en op TVLIMBURG kregen we gratis ruime aandacht waarbij we de werkwijze uit de doeken konden doen. Gewoon op onze website gaan, de nummers downloaden of afschrijven, het formulier afdrukken en invullen en ergens op de route beginnen. (het waren ook allemaal rondwandelwegen natuurlijk waarbij je vertrekpunt ook je aankomstpunt was). Na 6 weken bleke er zich 1356 personen te hebben geregistreerd. (soms dezelfde mensen waarbij er toch een aantal ze allemaal gelopen hebben) Uit steekproeven bij het ‘tegen’wandelen bleek dat er toch nogal wat deelnemers zich niet inschreven omdat ze afzagen van de prijs te winnen, het blad vergeten waren of andere redenen. 

Op het einde van de zes weken kregen we zoveel mails en vragen om tijdens kerst en nieuwjaar terug wandelingen te organiseren dat we dit ook gedaan hebben. Toen gingen we in zee met twee dames welk op onze vorige wandelingen het idee hadden opgevat om op deze routes ‘geluksstenen of happy stones’ te leggen. Tijdens de 4 wandelingen in deze periode zorgden zij voor 200 beschilderde stenen welke zij samen met ons verspreidden over de trajecten. Vervolgens hadden wij contact genomen met de fotografievereniging ‘Fotha’ binnen onze gemeente. Het was dus de bedoeling van de deelnemers die een steen vonden er een leuke foto van of mee maakten en deze doorstuurden naar Fotha. Deze vereniging jureerde deze foto’s en plaatste ze ook op hun website. Uiteindelijk kregen we de 10 geselecteerden door welke we een prijs bezorgden (deels Pak je Tijd-hesjes en deels prijzen geschonken door dienst vrijetijd van onze gemeente)

Wat zal je zeker bij blijven? 

Dat je met weinig inspanning (voornamelijk dan nog computerwerk) leuke activiteiten kan organiseren waarbij zelfs een groter aantal mensen deelneemt als tijdens een regulier georganiseerde activiteit. Dat je veel mensen bereikt welke je voordien nooit zag en welke ons lieten weten op de hoogte te willen blijven van de activiteiten van Pasar Hamont-Achel door de nieuwsbrief. Anderzijds kan je zulke activiteiten ook niet tot in de treure  blijven organiseren en zijn er weinig variatiemogelijkheden. Het gemis aan overleg binnen een bestuur en het toch wel stilletjes in slaap dreigen te vallen waarbij je soms dat ene ding in die ene maand dat je absoluut niet mocht vergeten uiteindelijk toch vergat.

Heb je tips voor anderen om  te genieten van corona-proof vrije tijd? 

Eens echt out of the box denken is ook eens leuk: Nu lukt wel dat ene idee wel wat je vroeger dacht dat je nooit zou kunnen organiseren.

Een corona-proof activiteit te organiseren? 

Ga uit van ‘niet in groep’, in eigen bubbel, geen plaatselijke inschrijving, geen begin of einduur, niet gezellig, maar ‘gratis voor iedereen met eventueel een tombolaprijsje’ en dan lukken activiteiten ook coronaproof.